کَم مِن ثناءِ جمیل ...
بسم الله الرحمن الرحیم
شب جمعه در نجف، دعای کمیل حرم حضرت امیر(علیه السلام) حال و هوایی داره که هیچ جای دیگری نداره.
روبروی ایوان نجف نشسته باشی، هنوز باورت نشده که در حرم حضرت علی (علیه اسلام) هستی؛ دعای کمیل بخوانی و غرق در لطف و عنایت پروردگارت باشی که این زیارت را هم مثل خیلی چیزهای دیگری که اهلش نبودی، نصیبت کرده.
اللَّهُمَّ مَوْلاَیَ کَمْ مِنْ قَبِیحٍ سَتَرْتَهُ
خدایا! مولای من! چه بسیار کارهای زشتی که پوشاندی
وَ کَمْ مِنْ فَادِحٍ مِنَ الْبَلاَءِ أَقَلْتَهُ
و چه بسیار بلاهای سختی که از من دور کردی
وَ کَمْ مِنْ عِثَارٍ وَقَیْتَهُ
و چه بسیار لغزش ها که از آن نگاهم داشتی
وَ کَمْ مِنْ مَکْرُوهٍ دَفَعْتَهُ
و چه بسیار ناگواری ها که از من دفع کردی
وَ کَمْ مِنْ ثَنَاءٍ جَمِیلٍ لَسْتُ أَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ
و چه بسیار ثنای نیکویی که لایق آن نبودم و بر زبان ها منتشر ساختی...