بسم الله الرحمن الرحیم


شب جمعه در نجف، دعای کمیل حرم حضرت امیر(علیه السلام) حال و هوایی داره که هیچ جای دیگری نداره.

روبروی ایوان نجف نشسته باشی، هنوز باورت نشده که در حرم حضرت علی (علیه اسلام) هستی؛ دعای کمیل بخوانی و غرق در لطف و عنایت پروردگارت باشی که این زیارت را هم مثل خیلی چیزهای دیگری که اهلش نبودی، نصیبت کرده.

اللَّهُمَّ مَوْلاَیَ کَمْ مِنْ قَبِیحٍ سَتَرْتَهُ‏

خدایا! مولای من! چه بسیار کارهای زشتی که پوشاندی

وَ کَمْ مِنْ فَادِحٍ مِنَ الْبَلاَءِ أَقَلْتَهُ

و چه بسیار بلاهای سختی که از من دور کردی

وَ کَمْ مِنْ عِثَارٍ وَقَیْتَهُ

و چه بسیار لغزش ها که از آن نگاهم داشتی

‏وَ کَمْ مِنْ مَکْرُوهٍ دَفَعْتَهُ

و چه بسیار ناگواری ها که از من دفع کردی

وَ کَمْ مِنْ ثَنَاءٍ جَمِیلٍ لَسْتُ أَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ

و چه بسیار ثنای نیکویی که لایق آن نبودم و بر زبان ها منتشر ساختی...